"Yoklar - Michael Grant" - Kitap Yorumu

Kitap, bir arkadaşımın kitaplığından ödünç aldığım, kapağını pek beğenmesem de elimde çok fazla kitap olmadığı için kitapsız kalmayayım diye aldığım bir kitaptı. Ancaak, bu kitap uzun zamandır okuduğum en iyi kitaptı.

Kitabın Adı: Yoklar

Kitabın Yazarı: Michael Grant

Kitabın Türkçe'ye Çevireni: Engin Karadeniz

Kitabın Yayınevi: Artemis

Kitabın Sayfa Sayısı: 639

Arka Kapak

PATLAYAN ŞEY SAM'İ KIL PAYI ISKALADI.

Kafasının üstünü yalayarak geçti ve arkasındaki duvara çarptı. Duvara çarpan sıvı ateş, bir tür jelleşmiş benzindi. Napalma benziyordu. Bir anda betona yapışmış ve çılgın bir yoğunlukla yanmaya başlamıştı. 

Sam'in bakışları bir dakika boyunca şaşkınlıkla kilitlendi.

Akıldışıydı.

Olanakdışıydı.

Genç kız şiddet yüklü bir çığlık attı ve ellerini yeniden havaya kaldırdı. Bu kez ıskalamayacaktı.

Bu kez Sam'i öldürecekti.

BİR PARMAK ŞAKLATACAK KADAR KISA BİR SÜRE GEÇER.

HERKES ORTADAN KAYBOLUR.

ONLAR.

YOKLAR.

Hiç kimse yok.

GENÇLER HARİÇ. ERGENLER. LİSELİLER.

Etrafta tek bir yetişkin yok. Ne bir öğretmen, ne polis, ne doktor, ne anne baba. Telefon yok, internet yok, televizyon yok. Ne yaşandığını ortaya çıkarmanın yolu yok. Yardım çağırmanın yolu yok.

Benim Yorumum

Kapak pek hoşuma gitmedi. Kapaktaki çocukların kimi temsil ettiği benim için gene büyük bir muamma. Çünkü baş kahramanlarımız -iki kız iki erkek olarak ayrılmıyor diyecektim burada. Yazarken aklıma geldi; ön taraftakiler Sam ve Astrid. Arka taraftakiler ise Caine ve Diana. Tamam, çok mantıklı. Gene de cezbedici bir kapak değil. :D

(Benim düşündüğüm baş kahramanlar bu kapaktaki gibiydi işte. O yüzden kafam karıştı. :D)

Kitapta bütün karakterler 14- (14 yaş ve altı). Malum olaydan ötürü... Ve ben hiçbir karakterin yaşının gerektirdiklerini yapmadığını görmedim. Yazar karakterleri çok güzel oturtmuş. Quinn her ne kadar gıcık olduğum bir karakter olsa da... Olsa da molsa da yok ya. Ben Quinn'i ilk fırsatta Sürü Lideri'ne vermesem bile arkadaş muamelesi yapmazdım kendisine.

(Bu kitapta içerik hakkında çok şey içeriyor. Ama Küçük Petey'i es geçmişler.)

Olay akışı çok güzel sağlanmış. Direk malum olay anlatılarak başladığı için kitabın heyecansız tek bir sayfası bile yok. Aslında konu oldukça korkutucu olmasına rağmen -orada sıkışıp kalmış çocuklar için- çocukların espri yapmaları da oldukça güzeldi.

(Bu kubbe benzeri şeyi daha önce "Kubbenin Altında"da gördüğümden olsa gerek, sık sık aklıma geldi.)

Hoşlanmadığım birinci nokta; sonlara doğru Sürü Lideri ve sürüsüne sıkça yer verilmesiydi. Aslında kötü değil ama iyi bir kitap olmakla abartı bir kitap olmak arasında gitti geldi o sıralarda.

Hoşlanmadığım ikinci noktaysa sonu. Kesinlikle böyle bir şey beklemiyordum. Tabii devam kitaplarını okuyunca göreceğim ama insanların merhametinin bazen kötü şeylere sebep olabileceğinin kanıtı olacak bence. 

Genede kitap benim için bir harikaydı abi. 10 üzerinden 9 rahatlıkla verebilirim.

Keyifli okumalar. :D